Realizacje konserwatorskie
Dossier utworów
Wacław Koniuszko
Tytuł: “Wieczorna zaduma”
Data powstania: 1878 r.
Technika wykonania: obraz olejny na płótnie
Wymiary: 69 x 85 cm
Celem konserwacji było uczytelnienie obrazu. Przed konserwacją nie można było w świetle widzialnym prawidłowo zidentyfikować kompozycji obrazu. Podczas zabiegów konserwatorskich usunięto zabrudzenia powierzchniowe i położony w bardzo grubej warstwie silnie zżółknięty werniks z lica obrazu. Po wyczyszczeniu uzupełniono brakujące fragmenty warstwy zaprawy, uzupełniono ubytki warstwy malarskiej. Całość zabezpieczono werniksem naturalnym.
Obraz poddano kompleksowym badaniom. Między innymi przeprowadzono nieinwazyjną analizę składu pierwiastkowego pigmentów przy pomocy spektrometru XRF. Wykonane pomiary potwierdzają obecność pigmentów datujących charakterystycznych dla końca XIX w.
Obraz przed konserwacją
Obraz po konserwacji
Obraz w świetle UV przed rozpoczęciem prac konserwatorskich.
Obraz w podczerwieni przed rozpoczęciem prac konserwatorskich.
Zdjęcie w świetle widzialnym wykonane w trakcie zabiegu usuwania grubej warstwy zżółkniętego werniksu.
Zbliżenie wykonano w świetle widzialnym ukazujące efekt jaki uzyskano usuwając stary werniks.
Wykonano również badanie obrazu za pomocą radiografii cyfrowej.
Badanie to ujawniło istniejący pierwotnie portret mężczyzny widoczny na zdjęciu poniżej.
Przeprowadzona konserwacja, polegająca m.in. na usunięciu pożółkłego werniksu i powierzchniowych zabrudzeń, pozwoliła na identyfikację kompozycji obrazu. Uczytelnione elementy architektoniczne wskazały na zbieżność z elementami typowymi dla zabudowy i wystroju założenia sakralnego. Przeprowadzono kwerendę materiału ikonograficznego związanego z architekturą Krakowa (wybór miasta wynikał z jego związków z autorem obrazu), która pozwoliła utożsamić przedmiotowe przedstawienie z zaułkiem Placu Mariackiego, przylegającym do wschodniej części południowej elewacji Kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny ─ bazyliki Mariackiej. Wskazały na to konkretne epitafia, latarnia i utrwalony obraz rozmieszczone w układzie charakterystycznym dla okresu powstania utworu.
Widok zaułka Placu Mariackiego w Krakowie ok. 1880 r.
Wacław Szymanowski
Tytuł: Przekupka (inny tytuł: „Handlarka warzyw”, „Handlarka włoszczyzny”)
Data powstania: 1883 r.
Technika wykonania: obraz olejny na płótnie naklejony na płytę drewnianą typu sandwich
Wymiary: 107 x 86 cm
Celem konserwacji było usunięcie zabrudzonego i zżółkniętego werniksu. Usunięcie pęcherzy powstałych w wyniku odspojenia płótna od płyty typu sandwich na którą przyklejono obraz podczas poprzedniej konserwacji. Kolejnym zabiegiem było położenie odspojonych i uniesionych łusek warstwy malarskiej, uzupełnienie ubytków warstwy zaprawy oraz warstwy malarskiej. Zabezpieczenie całości werniksem końcowym.
Obraz przed konserwacją
Obraz po konserwacji.
Obraz w trakcie zabiegu usuwania zżółkniętego werniksu.
Zdjęcie wykonane w świetle UV, podczas zabiegu usuwania grubej warstwy werniksu. Widoczne rozdarcie oraz stary retusz.
Zdjęcie wykonane podczas zabiegu podklejania odspojeń – iniekcja spoiwa do pęcherza wykorzystując rozdarcie w płótnie.
Franciszek Sylwanowicz
Tytuł: “Pejzaż”
Data powstania: lata 90 XX wieku r.
Technika wykonania: obraz olejny na płótnie
Wymiary: 120 x 200 cm
Celem konserwacji było przywrócenie obrazowi walorów estetycznych. Jego technika wykonania, duże rozmiary i nieruchome krosna malarskie, powodowały liczne zniszczenia, deformacje podobrazia i odspojenia warstwy malarskiej. Podczas zabiegów konserwatorskich usunięto stare reperacje lokalne, duże łaty przyklejone od odwrocia, powodujące zniekształcenia powierzchni lica obrazu. Przeprowadzono zabieg konsolidacji warstwy malarskiej na stole dublażowym, uzupełniono ubytki zaprawy oraz warstwy malarskiej. Na całość położono zabezpieczający werniks.
Obraz widziany w świetle widzialnym przed konserwacją.
Obraz po konserwacji.
Widoczny zły stan zachowania dzieła – odspajająca się warstwa malarska w postaci miseczkowatych łusek.
Zdjęcie wykonane w świetle widzialnym ukazujące spękania pierwotne.
Hanna Żuławska
Tytuł: „Reminiscencje II Akt”
Data powstania: 1979 r.
Technika wykonania: obraz olejny na płótnie
Wymiary: 86 x 115,5 cm
Celem konserwacji było przywrócenie obrazowi walorów estetycznych. Przed konserwacją był przechowywany w bardzo złych warunkach, był zawilgocony i zagrzybiony. Cały obraz poddano procesowi dezynfekcji. Podczas zabiegów konserwatorskich usunięto wykwity grzybów, zabrudzenia powierzchniowe oraz zżółknięty werniks z lica, uzupełniono brakujące fragmenty płótna wklejając łaty na styk. Deformacje i ubytki były tak duże, że zdecydowano o dublażu całości. Zrekonstruowano imitatorsko brakujący narożnik. Wymieniono krosna na ruchome, fazowane.
Obraz przed konserwacją
Obraz po konserwacji
Fragment lica obrazu, widoczny zdegradowany narożnik przed konserwacją, po uzupełnieniu ubytków płótna i zaprawy, oraz po rekonstrukcji warstwy malarskiej.
